مطالب

شکوه ستارگان در حماسه وداع ۵

 شکوه ستارگان در حماسه وداع   ۵

===============

 اثر جاودانه  استاد داریوش اسداللهی

   نوشتیم که آلمان پس از مسابقه با پرو , بهترین آرایش خود را شناخت و بلطف علم و ثروت و کار , مردان خود را  کاملا آماده ی نبرد ساخت و تمام این تدارکها , برای یک رویارویی  بزرگ با انگلستان بود .

   در خلال برگزاری جام جهانی ۱۹۷۰ , برای خبرنگاران تنها دو سفر دسته جمعی پیش آمد یکی به مناسبت مسابقه برزیل و انگلستان در گوادالاخارا , که ۸۰ درصد خبرنگاران را از دیگر از شهرها به ورزشگاه یالیسکو کشاند و دیگری این نبرد بزرگ در لئون , که مقامات برگزار کننده برای هر دو مورد ,  مکان های اضافی در نظر گرفتند . 

  بهنگام نبرد بزرگ , شاهراه مکزیکو سیتی - لئون , پرکار ترین روز حیات خود را مشاهده کرد . چه بامدادان که هزار و دویست خبرنگار و نزدیک به ۳ هزار  آلمانی و چند هزار تن مسافر دیگر داشت و چه شامگاهان که چند هزار  آلمانی دیگر و تمامی خبرنگاران و تماشاگران خارجی و تماشاگران مشترک مسابقات گروهی را از لئون به مکزیکوسیتی در تردد بودند  .

 و آنجا  براستی که نبرد بزرگ بود .... روزی که المانها میخواستند ,  انتقام فینال سال ۶۶ را از انگلستان بگیرند . انگلستان در حالی بزمین نا آشنای لئون قدم نهاد که با استقبال گرم روبرو شد و المانها نیز با پر شورترین استقبالها .... اما لحظه ای بعد انگلیسی ها حکومت را در دستان خویش گرفتند و با ارائه یک بازی باز و همه جانبه و البته  سازمان یافته , حریف را به احتیاط وا داشتند و در ضمن این برای نخستین بار بود که میدیدیم فوتبال هجومی انگلستان نیز احتیاط را در دستور کارش  دارد . 

   پرشکوهترین فصل این دیدار بزرگ , رقابت دو ستاره تابناک جهان فوتبال " بابی چارلتون و فرانس بکن بائر " بود که روبروی همدیگر بازی میکردند و   تقابل انها , تداعی کننده  تمام هیجانات فینال جام جهانی ۱۹۶۶ بود چه در ان روز نیز بکن بائر مامور مهار بابی چارلتون بود . در این بین تنها یک تفاوت بزرگ وجود داشت و ان  اینکه اینبار بابی چارلون نیز , سعی در مهار بکن بائر داشت در حالی که چهار سال قبل , این فقط بکن بائر بود که به مهار و از کار انداختن چارلتون می اندیشید و همین نکته  نشان می داد  که اینبار انگلستان نیز با احتیاط عمل میکند .

 *  قیصر و بابی چارلتون , فینال جام جهانی ۱۹۶۶.............     استادیوم ویمبلی - ۸ مرداد ۱۳۴۵

===========================

 * گل مولری ... 

  گل آلن مولری  هافبک مستحکم و دونده انگلستان , پایان تسلط آنها نبود چه بعد از آن نیز علیرغم چند واکنش سریع آلمانها , باز انگلستان بود که بر جریان کلی مسابقه تسلط داشت و این شرایط , تا گل دوم انگلستان که توسط مارتین پیترز بثمر رسید نیز تداوم یافت . در میان بثمر رسیدن دو گل , احتیاط  انگلیسی ها از بین رفته بود و در عین حال , آلمانها روحیه خود را تا اندازه ای از دست داده بودند . چند پاس اشتباه از " ولفگانگ  اووه رات " و چند درنگ و تردید از " رینهارد لی بودا " و دو ناکامی از " هانس  لوهر " و سرانجام آسیب دیدگی " دیتر هوگتز " این نا امیدی را نمایش میداد .

  انگلیس , سیمای موفق خود را در ابتدای نیمه ی دوم نیز حفظ کرد .  در تمام این حالت , رویارویی بکن بائر و بابی چارلتون , یک الگوی کامل برای یارگیری در میانه ی میدان بود . این دو ستاره فوق هنرمند , بدون انکه یکدیگر را آزار دهند , سعی در خنثی نمودن طرح های یکدیگر داشتند و هر کدام  صاحب توپ میشد با هنرمندی از چنگ دیگری میگریخت و براستی که اگر بار دیگر فوتبال این زیبایی را بیابد , صاحب یک جهش بزرگ خواهد شد . جهشی که فوتبال به راستی به آن نیازمند است . 

 * گل  ترو تمیز " آلن مولری " در دقیقه ۳۲ , انگلستان را مقابل آلمان یک بر صفر پیش انداخت . یک ارسال سریع از راست به مرکز محوطه جریمه و  ضربه ی دقیق و تمام کننده  مولری  در برابر  تلاش نافرجام  فوگتس جوان و دروازه بان  سپ مایر  ....... جام جهانی ۱۹۷۰ -  استادیوم لئون - ۲۴ خرداد ۱۳۴۹

===============================

   * انگلیسی ها مغلوب بکن بائر و ترک عادت ...

   برای هیچکس قابل قبول و یا  در خور پیش بینی نبود که پس از ۶۰ دقیقه  که مسابقه با برتری انگلستان پیش رفته بود , بناگاه شرایط تغییر کند و انگلستان مغلوب شود . حتی خوش بین ترین و متعصب ترین هواداران آلمان نیز امید چندانی به پیروزی تیم مطبوعشان نداشتند و در این هنگام زبده ترین مفسران جهان فوتبال  , مسابقه فینال جام ۷۰ را , مسابقه برگشت میان برزیل و انگلستان میدانستند که مسابقه رفت آن در گوادلاخارا بسود برزیل پایان یافته بود . 

   انگلستان که تا آن روز یکصد و اندی سال به تمام تیمهای جهان حمله کرده بود و همیشه با بازی باز و  تهاجمی و ارسالهای بلند , نظم  حریفان را بهم می زد و در لحظه برای دروازه رقیبان خطرناک بوده است , ناگهان از دقیقه ۶۰ تغییر عادت داد یعنی بی خیال حفظ توپ با پاسهای کوتاه عرضی و رو بعقب , بر آمد  و دست به عملیات تاخیری زد . این حالت  حتی برای مفسران انگلیسی نیز باور نکردنی بود ... در آن گیر و دار پر هیجان مسابقه , بعید مینماید که آلف رمزی ( سرمربی انگلستان ) چنین دستوری صادر کرده باشد . گر چه این برای هر تیمی بجز انگلیس , میتوانست یک دستور کاملا درست باشد , ولی برای انگلیس بطور مسلم این یک تصمیم غلط و پر مخاطره بود , بویژٰه اینکه حریف آنها آلمان باشد ..... 

  این شیوه جدید موجب جان گرفتن تیم آلمان شد . یک نفوذ سریع و طولانی از فوگتس , نخستین علامت تجدید روحیه تیم آلمان بود که در پی آن , آلمان روحیه نفوذی بخود گرفت . زمانی که در دقیقه ۷۰ بکن بائر در میانه میدان صاحب توپ شد و آهنگ هجوم کرد , تمام نفسها در سینه حبس شد . برای من ناگهان این صحنه یاد آور نفوذ های فوق تصور این جوان در جام ۶۶ برابر تیم سوئیس بود . بکن بائر توپ را هنگامی رها کرد که از سمت راست خط ۱۸ قدم انگلیس ان را به گوشه چپ دروازه شلیک نمود و " پیتر بونتی " زمانی بتوپ دسترسی پیدا کرد که در دامن تور ,  آرمیده بود و این همان گل امید بخش آلمانها بود که در تعقیب ان , کاپیتان زیلر گل دوم را با سر زد و این نیز , گلی بسیار عجیب و باورنکردنی بود !! ...

* گل تماشایی"  قیصر "  آلمانهای نا امید را به صحنه رقابت باز میگرداند ....  جام جهانی ۷۰ - ۲۴ خرداد ۱۳۴۹

=============================== 

  اگر چه نمیتوان از دلاوری و سرسختی اووه زیلر چیزی کاست و عظمت هنرش را  کم فروغ جلوه داد , لیکن میتوان گمان برد که در آن لحظه پرش بسمت توپ و زدن ضربه با پشت سر , خود نیز نمیدانست که توپ در آن گوشه دست نیافتنی دروازه انگلیس فرو می رود و میتوان حدس زد که زیلر تنها قصد مداخله به منظور ایجاد خطر را داشته است .    

                                                                                              ادامه دارد ............  

• < قبلی
• بعدی >