A+ R A-

تبلیغات

رجیران

مطالب

توستائو

توستائو

 

* توستائو , منبت کار تیم رویاها ( بخش اول ) 

================

 

  اگر آن تیم رویایی برزیل در جام جهانی ۱۹۷۰ را منظومه ای از هنرمندان خلاق در کهکشان فوتبال  بدانیم , توستائو را می شود به یک " منبت کار   چیره دست " در قلب  این مجموعه  تشبیه کرد که پی در پی با نبوغی مثالزدنی , آثاری بکر و چشم نواز خلق میکند . مهاجمی گلزن و غیر قابل پیش بینی که با ظرافتی کمتر دیده شده , موانع  را به آسانی از پیشروی   بر میدارد و هر لحظه قادر است  هیجان را در نزد سکونشینان به اوج برساند . بی تردید  چنانچه توستائو از بابت بینایی دچار آسیب نمیشد ,  جهان فوتبال بیش از اینها شاهد  هنرمندی  یکی از خلاقترین ستاره های اش بود و این هرگز اغراق نیست .

 

  اسطوره فوتبال برزیل , یک پزشک است .... دکتر " ادواردو آندراده " مشهور به توستائو ( سکه کوچک )  از مظاهر شکوه  برزیل و باشگاه  کروزیرو می باشد که فوتبال را بصورت باشگاهی از پانزده سالگی و با عضویت در یک تیم  محلی تحت عنوان América Futebol Clube آغاز کرد . سپس با گذشت دو فصل  به باشگاه مشهور کروزیرو منتقل شد و از آن روزها برای بیش از یک دهه ( ۷۲ - ۱۹۶۳ )  از عوامل اصلی موفقیت  باشگاه معتبر ایالت بلوهورینتزه بود .

 

 

توستائو * توستائو و عبور نرم و  هنرمندانه از مقابل سختگیر ترین مدافعان جهان ...  گوادلاخارا - ۱۷ خرداد ۱۳۴۹

 برزیل و انگلستان ( مرحله ی گروهی جام جهانی ۱۹۷۰  ) 

==============================

 

 توستائو برای کروزیرو در پست هافبک نفوذی انجام وظیفه میکرد ......  اما چنان در امر گلزنی موفق عمل کرد که برای سه فصل متوالی , بهترین گلزن فوتبال باشگاه های برزیل شد و سرانجام نیز هنگامی   کروزیرو و استادیوم پر شور مینیرو را ترک گفت  که با  مجموع ۲۴۹ گل , بهترین و موفقترین گلزن تمام دوران باشگاه شد . این رکورد تا به امروز نیز همچنان پا برجاست .  هفته نامه دنیای ورزش در سال ۱۳۵۲ در باب توانایی های فنی توستائو مینویسد :

 بعقیده بسیاری " توستائو " چپ پای تکنیکی برزیل , سمبل فوتبال مدرن و فانتزی می باشد و گر چه از نظر ساختار و فرم بازی و باصطلاح روش شخصی یا همان استایل , تفاوتی فاحش با سلطان پله دارد و اصولا نمیتوان آنها را با یکدیگر مقایسه کرد ولیکن بطور کلی میتوان گفت که او بازیکنی است خلاق با   ویژگی های متفاوت  که یکی از آن ویژگیها " دالان " است . که  در  اصطلاح فوتبال نویسان اروپایی به بازیکنی اطلاق میشود که چه در خط حمله و چه در خط میانی میتواند به بهترین شکل , قدرت و هنر خود را , گذشته از  نتیجه گیری فردی , در خدمت دیگر مهره های تیم  بگذارد .  با توجه به دیگر ویژگی های استثنایی که او از آنها بهره مند است از جمله قدرت بازی خوانی ,  فکر عالی و خلاقیت فراوان , توستائو را میتوان با بهترین بازیکنان ادوارتاریخ جهان فوتبال مقایسه کرد

 همانگونه که اشاره شد محل بازی توستائو , هرگز به یکی دو پست ختم نمی شد . او بواسطه بهره مندی از هوش بالا و توانایی تطبیق پذیری  , قادر بود  با قدرت فراوان در ۵ پست متفاوت  , نقش آفرینی کند . او در طی ۱۲ سال فوتبال ملی و باشگاهی , در پست های " هافبک تهاجمی , مهاجم دوم ( مکمل ) , بال چپ , گوش چپ , هافبک میانی " برای تیم ملی و باشگاهش انجام وظیفه کرد . بنابر این , حضورش همواره یک موهبت بزرگ و ارزشمند برای مربیان بود .    

 توستائو

* اسطوره تکنیکی فوتبال برزیل ,  صاحب ابدی شماره ۹  تیم ملی برزیل  ... اگر چه پس از او ,  بزرگانی همچون کارکا , رونالدو , سرجینیو ... در جام جهانی , صاحب پیراهن شماره ۹ تیم ملی بوده اند اما براستی هیچیک همپای توستائو نامشان با شماره ۹ عجین نشد .

==============================

 

  در برزیل " توستائو " کوچکترین واحد پول کشور است و همان ارزشی را دارد که در فرهنگ ما به آن " پشیز " اطلاق میشود . بر این پایه هنگامی که او بعنوان یک جوان پانزده ساله به تیم محلی  América Futebol Clube پیوست , او را " توستائو " نامیدند و سپس هنگامی که به باشگاه حرفه ای کروزیرو پیوست , همچنان این عنوان را با خود یدک میکشید و اینگونه شد که فوتبالبرزیل و سپس سراسر دنیا , هیچگاه او را با  نام حقیقی اش " ادواردو آندراده "  نشناخت . شهرتش  اما در برزیل , همزمان  با پیوستنش به کروزیرو بود و از همان روزها بود که لبخند ستارگان روی صورتش نقش بست .و مسیر افتخار را چنان سریع طی کرد که پیش از حضور در جام جهانی ۱۹۶۶ , چهار بار برای طلائی پوشان برزیل بمیدان رفت .     

  سال ۱۹۶۶ در لیورپول صفحات طلایی شهرت برای او نوشته شد و در مقابل مجارستان چنان شایسته ظاهر گشت که میلیونها تماشاگر از صفحات تلویزیون و هزاران تماشاگر حاضر در ورزشگاه احساس کردند در قلبشان محبتی غیر قابل وصف برای این سبز و طلایی پوش جوان , شکوفه زده است ....     

  درمحدوده سالهای ۱۹۶۴ , ۱۹۶۵ برای یک دوره , فوتبال برزیل با سیر نزولی سلطان پله مواجه شد .... و این شرایط تا انجا پیش رفت که بمرور  از گوشه و کنار , زمزمه هایی مبنی بر کناره گیری سلطان نیز  از صحنه فوتبال بگوش میرسید . با کاهش فعالیت سلطان پله , شهرت و محبوبیت توستائو فزونی یافت و چنان شد که در طی چهار مسابقه بعدی  , ۶ بار دروازه رقیبان تیم ملی را فرو ریخت و یک عامل اصلی در کسب موفقیت تیم ملی بود اما در همین روزهاست که وینسنته فئولا ( Vicente Feola )  مربی وقت تیم ملی در جام جهانی ۱۹۶۶  " سیلوا ( Silva Batuta ) را در مسابقه تعیین کننده مقابل پرتغال و بلغارستان بر توستائوی جوان و با انگیزه ترجیح داد ... در همانروزها  فئولا از سوی برخی از کارشناسان فوتبال برزیل ,  از بابت غیبت توستائوی جوان , بویژه  در مسابقه برابر پرتغال , مورد انتقاد قرار گرفت .

  افول ستاره ی توستائو در طی سالهای ۱۹۶۵ الی ۱۹۶۷ که مورد بی مهری رهبران فوتبال برزیل قرار گرفته بود , وحشتناک بود . این روزهای سخت و تاریک اما سرانجام  با قرار گرفتن آیمور موریرا ( Aymoré Moreira ) بجای فیولا در راس  تیم ملی برزیل , پایان یافت و روزهای روشن توستاپو که آن روزها تازه از مرز ۲۲ سالگی عبور کرده بود , آغاز شد . این دوران اما بار دیگر همزمان شده بود با افول سلطان پله ... بر این پایه  این تصور نزد علاقمندان فوتبال پدید آمد که شاید توجه رهبران تیم ملی به توستائو تنها بجهت افول پله  باشد !!!! ...

 توستائو که خود نیز این موضوع را احساس کرده بود , همان روزها در یک مصاحبه ی تلویزیونی از رهبران فوتبال برزیل پرسید : بازگشت من به تیم ملی شاید چندان عجیب نباشد چرا که من هنوز بسیار جوان هستم اما آنچه که برایم تعجب آور است اینکه چرا در زمانیکه سلطان پله در اوج بود و من نیز در فرم دلخواه ,  متولیان فوتبال برزیل هرگز ما را در کنار یکدیگر بمیدان نفرستادند ؟ .... چرا که من یقین دارم در صورتی که ما هر دو همزمان با هم بمیدان می رفتیم از نظر سبک و استایل , یک زوج ایده آل و مکمل یکدیگر را تشکیل میدادیم .

 

توستائو * پله و توستائو , زوج تاریخساز تیم ملی برزیل ..............          کمپ تیم ملی  - بهار ۱۳۴۹

===========================      

 

 

 

 

   

                                    ادامه دارد .........