A+ R A-

تبلیغات

رجیران

مطالب

برزیل و آلمانغربی ۱۹۷۳

برزیل ۱۹۷۳

* طلای ناب جهان فوتبال " تیم ملی  برزیل  " استادیوم المپیک برلین ( خرداد ۱۳۵۲ )  شایسته ها از راست :

ایستاده : لیدیو تولدو ( پزشک ارتوپد ) , مارکو آنتونیو , کلوالدو , نلسون پیازا ( کاپیتان ) , لوئیس پریرا , لیائو , زماریا

نشسته : نوکات جک ( ماساژور ) , دیرسیو , پائولو سزار کاجو , جرزینهو , ریوه لینو , والدو میرو , آمریکو

 

( عکاس : استاد ماساهیده تاماکوشی) 

==================================

 یک روز بیادماندنی دیگر برای سلاطین فوتبال جهان , اینبار  در یک تور اروپایی ..... فاتحان ابدی ژول ریمه , پس از فتح تورنمنت  جام استقلال , تنها یک دغدغه فکری داشتند و ان مسابقات جام جهانی ۱۹۷۴ بود  که در خرداد ماه ۱۳۵۳ و در برزخی بنام اروپا  برگزار میشد . میزبان جام  , آلمان غربی  پس از یک دهه رخوت ,   مجدد خود را به صدر فوتبال جهان رسانده بود و اکنون  بعنوان قهرمان اروپا , چشم انتظار حضور پر افتخار ترین تیم تاریخ فوتبال جهان بود . 

 بر این پایه  یک سال پیش از آغاز جام جهانی مونیخ , طلایی پوشان رهسپار یک تور بزرگ اروپایی شدند .   یک مسابقه ی دوستانه میان دو قطب فوتبال جهان " برزیل و آلمانغربی " نقطه اوج این تور اروپایی بود. چرا که انها خود را در فضای ورزشگاه جام جهانی و در همان محدوده زمانی می سنجیدند . این پنجمین رویارویی برزیل و المان بود که تا ان روز  هرگز در ادوار جام  جهانی , مقابل یکدیگر صف آرایی نکرده بودند . 

 

  شنبه  ۲۶ خرداد ۱۳۵۳ شهر برلین , پایتخت فوتبال جهان بود .... برای نخستین بار یک مسابقه ی دوستانه ی فوتبال را نزدیک به ۲۷۰ میلیون نفر در سراسر گیتی ,  بصورت پخش  زنده مشاهده میکردند که یک رکورد , برای ان روزها بود . رویدادی که  روی نیکمت ها , دو مربی تاریخ ساز حضور داشتند .  ماریو زاگالوی کبیر و استاد فقید هلموت شوئن که هر دو با تجربه ی فراوان ,  تبحری ویژه در پنهان کاری و فریب مربیان داشتند . 

 برزیل اما برای نخستین بار در پیش چشم جهانیان پوست انداخت ... اندیشه های زاگالو , سرانجام  سبک بازی آنها را بطور کامل تغییر داد . و حالا همگان شاهد  برزیلی بودند که جنگجو , مدافع و نتیجه گراست .... و  با شیوه های دیرین و سراسر هجومی و دلچسب سالیان گذشته تطابق ندارد . زاگالو در این رابطه گفت :

این که شما میبینید تنها قیافه خارجی یک آزمایش نخستین است . این تیم نمیتواند همانی باشد که در جام جهانی ۱۹۷۰ بود و نیز نمی تواند همان تیمی باشد که در جام استقلال بود و باز حتی نمیتواند آن تیمی باشد که در جام جهانی ۱۹۷۴ خواهد بود !!!!...

   

آلمان ۱۹۷۳ *  فاتحان یورو ۷۲ , تیم آلمانغربی - استادیوم المپیک برلین ( خرداد ۱۳۵۲ )  شایسته ها از راست :

اولی هوینس , پل برایتنر , برتی فوگتس , اروین کرامر , هاینس فلوهه , گرد مولر , ولفگانگ اووه رات , یوپ هاینکس , برنهارد کولمان , سپ مایر و فرانس بکن بائر ( کاپیتان )

 

* عکاس : ماساهیده توماکوشی 

==================================

 

 آن روز در ترکیب آلمانغربی  سه بازیکن جوان از باشگاه کلن , نمایشی  پر فروغ داشتند که عبارت بودند از برنهارد کولمان که یک مهار کننده تمام عیار بود او نبودن شوارتزنبک را نزد آلمانها بطور کامل بدست فراموشی سپرد . دومی هاینس فلوهه  که در خط هافبک فراتر از انتظارات نشان داد و سرانجام هانس یوسف کاپلمان که در نیمه دوم جایگزین اولی هوینس شد اما هر چه بازیکنان عضو باشگاه کلن   درخشان بودند , بازیکنان  بایر مونیخ که ستونهای تیم قهرمان اروپا نیز بشمار می امدند دور از ان شرایط مطلوب چند ماه قبل در هنگام برگزاری  یورو ۷۲  نشان دادند .

 هنگامی که انتقاد از عملکرد مونیخی های تیم ملی  به اوج رسید , کاپیتان بکن بائر در پاسخ چنین توضیح داد : 

ما از انجام ۵ مسابقه طی ۱۳ روز , خسته و رنجور هستیم در این شرایط شما چگونه میخواهید ما روی زمین بازهم جنگنده و تیز چنگ باشیم 

     

 گرد مولر بهترین مهاجم آلمانها نیز یک روز ناموفق را سپری کرد . او آنقدر کم توان بود که گویی سخن از یک بازیکن معمولی است . کیهان ورزشی در این رابطه نوشت :

 مولر بهیچ وجه صاحب ان ضربه های هراس انگیز و آن جهش های افسانه ای و ان اشتهای سیری ناپذیر نبود بلکه در آن میانه دفاع برزیل چیزی بود مانند یک بازیکن سنگین وزن و خسته در پایان یک فصل فشرده ... با همبن شرایط مولر یکبار دروازه برزیل را  تهدید کرد که لیائو مانع از نتیجه گیری او شد . نتیجه اما در نیمه دوم تعیین شد آنجا که جوانترین بازیکن برزیل " دیرسیو " برد قهرمان جهان را برابر قهرمان اروپا رقم زد .  

  

برزیل و آلمان ۱۹۷۳ * دیرسیو  دقیقه ۷۳ , تک گل پیروزی بخش برزیل را در حضور مدافع آلمان برنهارد کولمن , تثبیت میکند ... عکاس ماساهیده تاماکوشی 

==================================

  دیرسیو که ان روز  با ضربه ی دقیق , توپ را به سه کنج دروازه قهرمان جام جهانی ۱۹۷۴ دوخت , همان بازیکنی است که یک سال قبل از آن ( شهریور ۱۳۵۱ )  بهمراه تیم المپیک برزیل , مقابل ایران در بازیهای المپیک تابستانی ۱۹۷۲ بازی کرد و همانند دیگر طلایی پوشان  اسیر مدافعان شایسته ی ما  زنده یاد جعفر کاشانی , اکبر کارگر جم , زنده یاد ابراهیم اشتیانی و مهدی لواسانی شد و البته که آن روزها , دیرسیو بسیار جوان بود و در حال کسب تجربه .... .