A+ R A-

تبلیغات

رجیران

مطالب

مت بازبی

مت بازبی* سر " مت بازبی " ناجی بزرگ یونایتد  ...........        اولدترافورد - اردیبهشت ۱۳۴۷

========================

 

 موجودیت منچستر یونایتد و آنچه که آنها را با تار و پود دوستداران فوتبال پیوند داده , تنها از آن رو نیست که آنها بارها و بارها فاتح لیگ قهرمانان و لیگ برتر , جام حذفی ....  بوده اند و از این رو  کلکسیون افتخاراتشان مملو از جامهای زرین است  بلکه , فلسفه ای فرای آن  وجود دارد که انها را باشگاهی  افسانه ای و شاید دست نیافتنی میسازد .. افسانه ای  که بی تردید عالیجناب مت بازبی  فرد نخست آن است . 

 یونایتد ها طی یک قرن اخیر  , بارها با حوادث و دگرگونی های بزرگ و متعدد روبرو شدند  اما هر بار , بنوعی بسلامت از ان عبور کردند و  این است که انها را فراتر از رقبایشان , باشگاهی با ارزشهای والا و معنوی میسازد آنگونه که در قلب میلیونها هوادار  جای میگیرند . 

 در پایان جنگ جهانی دوم از منچستر یونایتد جز نامی پر افتخار و خاطراتی که از سال ۱۹۰۸ به بعد آغاز شده بود , چیزی بر جای نمانده بود . چرا که شعله های آن جنگ خانمان برانداز , مقر حکومت این باشگاه " ورزشگاه اولدترافورد " را , با خاک یکسان کرده بود و انگاه که خرمن  آتش  دود و باروت فرو نشست , بار دیگر همه چیز می بایست از صفر آغاز می شد .

 همان روزها , یک چهره ی استثنایی در تاریخ باشگاه ظهور میکند . ملیپوش سابق اسکاتلند که پیش از آن , سیزده سال برای دو باشگاه منچستر سیتی و لیورپول توپ زده  ... . او جوانهای دوستدار اولدترافورد را دعوت کرد تا دست به دست یکدیگر نهند و بر خرابه هایش , قصری با شکوه  بنا نمایند که نمایانگر افتخارات دیرین باشد . این جوانها , که انها را بعد ها " بچه های بازبی - Busby Babes " نامیدند با تلاش و تعصبی وصف ناپذیر , بار دگر یونایتد را به قله ای رفیع فوتبال جزیره رساندند . 

  سخت کوشی و عشق به تجدید افتخار توانست , بار دیگر همه چیز را تجدید کند و اینگونه شد که درام نخستین پایان پذیرفت و یونایتد ها برای سه سال در فصلهای ۵۲ - ۵۱ , ۵۶ - ۵۵ , ۵۷ - ۵۶  حکومت شان را بر فوتبال جزیره جشن گرفتند و از همان روزها بود که مت باسبی را ناجی بزرگ اولترافورد نامیدند . 

 

 این شکوه و عظمت اما , بسرعت از دروازه های فوتبال انگلستان عبور کرد و در سطح رقابتهای بین المللی نیز  پدیدار شد . بچه های بازبی با شادکامی و غرور تازه رنگ گرفته در دومین دوره مسابقات جام باشگاه های اروپا , بمرحله نیمه نهایی راه یافتند . اما بیش از این نتوانستند پیشروی کنند چرا که حریفشان , یک رئال مادرید افسانه ای بود که ان روزها قویترین تیم باشگاهی عالم بود ....

 اما بیکباره طوفانی بس سهمگین , سد راه انها شد .... فاجعه روز ۷ فوریه ۱۹۵۸ رخ داد و یونایتد ها پس از مسابقه برابر ستاره سرخ بلگراد , شادمان از پیروزی در خانه حریف بار دیگر ورودشان را به  نیمه نهایی جام باشگاه های اروپا جشن گرفتند ولی دریغ که فرودگاه مونیخ منزلگاه خونین  بود و منچستر بار دیگر با چشمانی اشکبار بر گور آرزوهای پایمال شده اش گریست و زانو زد . 

 حادثه  روی باند فرودگاه رخ داد و منجر شد که تعدادی از بهترین  بچه های بازبی , هستی را ترک گویند  و چنین شد که مجدد اندوهی بزرگ , بند بند اولدترافورد را فرا گرفت ....  از این حادثه ی دلخراش اما سه تن جان سالم بدر بردند که خوشبختانه یکی از انها بازبی بزرگ بود .

 

   بازبی و اولدترافورد اما , خم نشدند تا از درام دوم نیز به سلامت عبور کنند....  دلگرمی و حمایت دوستدارانشان , سبب شد تا آنها نسلی نو را پدید آورند که به همان سختکوشی و شایستگی پیشینیان باشند . و سرانجام اولدترافورد با گذشت ۵ سال , جانی دوباره یافت . یونایتد ها با شایستگی پس از پیروزی بر کاونتری , چلسی ,  ساوت همپتون ... به فینال FA کاپ صعود کردند ...   

  

مت بازبی *  مت بازبی شاد و پر غرور  ....  فینال FA کاپ (۱۹۶۳) منچستر یونایتد و لستر سیتی  - ویمبلی ۴ خرداد ۱۳۴۲

================================

 

  فتح FA کاپ با نتیجه ۳ بر ۱  , تنها اغاز راه افتخار یونایتد بود...  چرا که آنها با فتح جام باشگاههای جزیره در فصلهای ۶۵ - ۱۹۶۴ و ۶۷ - ۱۹۶۶  برای یک روز بزرگ آماده شدند . افتخاری که تا ان روز هیچ باشگاه انگلیسی  کسب نکرده بود . بنابر این نسل طلایی اولدترافورد شکل گرفت و هدف ,  فتح جام باشگاه های اروپا ترسیم شد ...

  خرداد ماه ۱۳۴۷ , ورزشگاه ویمبلی پس جام جهانی ۶۶ ,  میزبان یک فینال بزرگ دیگر بود که در یکسوی اش یونایتدها بودند و در سوی دیگر آن  بنفیکا ... آن روز بازبی و شاگردانش با نتیجه عجیب و دور از انتظار ۴ بر ۱,  حریف صاحب نام را خرد کردند و شادمانه , سرود فتح و پیروزی را در فضای  اسمان ویمبلی , طنین انداز نمودند . آنچه که بازبی و شاگردانش انجام دادند و انچه که حوادث و روزگار مقابل او و اولترافورد علم کرد سبب شد تا فتح انها سیمایی جاودانه و افسانه ای یابد همانی که  رمز جاودانگی بزرگانی چون اوست . بازبی اما سرانجام در ۸۴ سالگی بدرود حیات گفت اما  یادگارهایش تا همیشه با ماست . دو سال پس از درگذشت بازبی و بپاس قدردانی از او , تندیسی برنزی به فرم ایستاده از او ساخته شد و در قسمت بیرونی جایگاه شرقی نصب گردید  تا  مثل همیشه با سیمایی گشوده , بروی همگان لبخند بزند .

  

مت بازبی

 * تندیس برنزی و زیبای سر مت بازبی  نمای بیرونی جایگاه شرقی اولدترافورد که در سال ۱۳۷۵ نصب گردید .

===============================