مطالب

محمدرضا شکورزاده

* کاپیتان محمد رضا شکور زاده عزیز ...                     ورزشگاه آزادی - زمستان ۱۳۶۸

========================

 

 گاهی اوقات تنها می شود افسوس خورد ....  گاهی ستاره ها در بدترین دوران فوتبالی سرزمین مان  طلوع میکنند و هرگز بخت با آنان یاری نمیکند تا به آنچه که حقیقتا " استحقاقش " را دارند , دست یابند . 

 در آخرین سالهای دهه ی ۵۰ شمسی , فوتبال ایران در پست دفاع راست , صاحب یک بازیکن جوان و شایسته شد که سیمایی  چون ستارگان  فوتبال آمریکای لاتین ( آرژانتین و اروگوئه )  داشت و  بسیار چست و چابک  میتوانست بهترین مهاجمان فوتبال مان را ناکام سازد . یک دفاع راست , که هر گاه  اراده میکرد ,  تا قلب دفاع حریفان نیز پیش می رفت . نام او محمدرضا شکورزاده  بود ... بازیکنی بسیار با کیفیت  که  عضو هر باشگاهی شد , آن تیم سیمای یک مدعی بخود گرفت . 

  شکور زاده ابتدا با باشگاه سازنده ی راه آهن و تحت تعالیم استاد ناصر ابراهیمی به فوتبال ایران معرفی شد و  در همان فصل نخست ( ۱۳۵۹ ) در مسابقات جام حذفی ( ۲۲ بهمن ) بویژه مقابل استقلال و پرسپولیس درخششی کم نظیر داشت . در  فصل ۱۳۶۰ باشگاه های تهران  که تیم راه آهن  بسختی شکست میخورد ,  عضوی از آن خط دفاع نفوذ ناپذیر بود ( راه آهن برای ۱۱ هفته , تنها تیم بدون شکست جدول رده بندی بود ) در آن فصل آنها پس از سالها  در رتبه ی چهارم قرار گرفت و شکورزاده نیز به اردوی تیم ملی فراخوانده شد .

 

* محمدرضا شکورزاده در تقابل با ناصر محمدخانی ......... پرسپولیس و راه آهن - امجدیه . دی ۱۳۶۱ - جدال شکورزاده و محمدخانی , نقطه ای اوج رقابت  پرسپولیس و راه آهن بود . دیگر عزیز حاضر در تصویر  کریم شاهرودی می باشد .

============================

 

  سپس در فصل ۱۳۶۲ به  بانک ملی , دیگر باشگاه سازنده ی فوتبال ایران ,  پیوست تا از این پس شاگرد آقا نائب روئین دل باشد . در آن سال فوتبال ایران شاهد  یکی از بهترین تیمهای تاریخ باشگاه بانک ملی بود که برای اولین بار تا سطح یک مدعی کسب عنوان , جلوه کرد  .  شکور زاده سپس به شاهین پیوست تا شاهد اخرین شاهین بلند پرواز تاریخ فوتبالمان  طی سالهای ۶۵ تا ۱۳۶۴ باشیم . ستاره ای که گویی به هر کجا پای میگذاشت با خود شایستگی  می برد و سرانجام با پیوستن به باشگاه محبوب استقلال , رزومه ای فوتبالی اش را پر بار تر از قبل نمود ...... 

 محمدرضا شکور زاده عزیز , برای سه فصل متوالی , دفاع راست پر توان آبی ها بود و آنقدر شایسته  که سرانجام بازویند کاپیتانی را نیز بر بازوهایش بست . در ان سالها استقلال در  کورس رقابت برای کسب عنوان قهرمانی باشگاه های تهران و همچنین جام حذفی بود . اما یک مصدومیت نا بهنگام در فصل ۶۸ او را  از اوج  دور نمود ...

 ستاره ای کم نظیر که همانند هم دوره ای هایش  در هنگامه ای طلوع کرد که فوتبال مان از ساختار صحیح و منسجم برخوردار نبود . شاید اگر او یک دهه زود تر و یا حتی دیر تر طلوع میکرد , امروز بیش از آنچه که اکنون از او یاد میشود , مینوشتیم . فرزندان خوب دهه ۶۰ شمسی  که در ان شرایط ناگوار جنگی و آن زمینهای نا هموار  .....  تنها دلخوشی جوانان ایران زمین بودند . بهترین ها را برای  محمدرضا شکور زاده ی عزیز آرزومندیم .