A+ R A-

تبلیغات

رجیران

مطالب

علی جباری

علی جباری
* سلطان علی جباری ..........................                        امجدیه - بهار ۱۳۵۰
========================
 
 
 
* اسطوره ی مردمی ..........
 
  هر آنکه حتی یکبار , افتخار گفتگو با اسطوره ی باشگاه محبوب تاج ( استقلال ) علی جباری عزیز را پیدا کند , شیفته ی ویژگی ها اخلاقی و صمیمیت اش میشود .  همان نگینی که این روزها بسیار کمیاب است . جاودانه ی از آن نسل بی تکرار که فوتبال مان را , به اوج قله های افتخار رساند . سلطان مهربان ما اما ,  در دوران خویش یک عنصر تهاجمی کم نظیر  بود . یک هافبک - مهاجم که بخوبی گل میزند .........  گل می سازد و با فوتبالش , دلها را جادو میکند . 
 
 علی آقای جباری عزیز صاحب یک ویژگی  بود که در دیگر ستاره های هم دوره اش کمتر شاهد  بوده ایم  و شاید هنوز نیز  نمونه ای نزدیک به او را بسختی بتوان یافت .  در ان دوره ی زمانی و  در فاز هجومی , بازیکنان ما اغلب , یا قابلیت پابتوپ خوبی داشتند همانند ( اکبر افتخاری , حمید شیرزادگان , داریوش مصطفوی , جمشید رهگذر ... ) و یا صاحب نیروی  مطلوب فیزیکی و قدرت شوتزنی بالا  بودند ( همانند پرویز قلیچ خانی , محراب شاهرخی , جلال طالبی , محمود یاوری , همایون بهزادی , حمید برمکی , غلام وفاخواه .... ) .....
 
 
  بنابر انچه که از سالهای دور در مطبوعات ما بجای مانده است  , علی جباری نخستین ستاره ی فوتبال ما بود که هم   توان عبور از بازیکن مستقیمش را داشت و هم , بسیار خوب شوت میزد . البته هر چه که از سالها فوتبال او سپری شد , ویژگی اول کمتر و ویژگی دوم , نمود بیشتری یافت . بنابر این برای اولین بار فوتبال ایران در سمت راست ,  صاحب  ستاره ای شده بود که هم قابلیت دریبلینگ بالا داشت و هم صاحب شوت های سنگین و دقیق بود . یا شاید بتوان اینگونه نتیجه گیری کرد که علی جباری تلفیقی از دو ستاره بزرگ آن روزگار ( حمید شیرزادگان و حمید برمکی )  بود .
 
 همین ویژگی موجب ان بود که علی آقای جباری از همان روزهای نخست در هر رده ای فوتبال باشگاهی   در بخش بالایی جدول گلزنان  باشد . قدرت پا به توپ بالا به او این امکان را میداد که از سد یکی دو مدافع حریف به اسانی عبور کند و چنانچه در مسیرش با مانعی روبرو میشد با بهره گرفتن از همان توان شوتزنی  , دروازه رقیبان را نشانه بگیرد . بنابر این آمار گلزنی اش اغلب ,  در ردیف بهترین سنتر فورواردها ( مهاجمان هدف )  بود  و اینها همان بخشهای مغفول مانده تاریخ فوتبال ماست که اغلب بجهت کم توجهی ها  و سرگرم شدن به مباحی همانند آمار و ارقامهای کلی , از نظرها دور می ماند .
       
 
علی جباری
* سلطان بارها و بارها  با گلهایش  شادی بخش اردوی تیم ملی و باشگاه تاج (استقلال) بود ...  آزادی  - مهر ماه ۱۳۵۴
=================================
 
 
  سرعت بالا در انتقال توپ " با هر دو پا " که  یک قابلیت ذاتی و مدیون نیروی جوانی است در سالهای نخست  فوتبال علی جباری بسیار مشهود بود و همین سبب آن بود که  هر انکه تنها دقایقی  فوتبال او را مشاهده میکرد مجذوبش شود بنابر این بسیار زود مورد توجه قرار گرفت و ابتدا به تیم منتخب ( تهران ) و سپس به تیم ملی دعوت شد . 
 
 برای اسطوره ی فوتبال ایران علی آقای جباری عزیز , شادی , موفقیت و سلامتی آرزومندیم .